Tijdens de herziening van de stadsvernieuwing in de jaren ’80 werd naast woningverbetering de focus verbreed naar het versterken van de sociale samenhang in de stadswijken. In Hillesluis werden door deze verandering op 5 verschillende plekken nieuwe openbare ruimtes aangelegd om bewoners de gelegenheid te geven zich meer buiten hun woning te begeven. Door onder andere financiële kortingen in het stadsvernieuwingsprogramma hebben deze openbare ruimtes echter geen kwalitatieve invulling gekregen, waardoor bewoners er nauwelijks gebruik van maakte. 

Met de inclusiviteitsopgave voor Hillesluis zag ik de mogelijkheid de pogingen uit de stadsvernieuwing nog eens tegen het licht te houden en in de huidige tijdsgeest bewoners en mijzelf de vraag te stellen ‘voor wie is deze openbare ruimte bedoeld en wie wil er gebruik van maken?’ Tijdens het ontwerpend onderzoek heb ik mij gefocust op het Overijsselseplein, in het zuiden van de wijk. Dit plein dient als casestudy voor de resterende openbare ruimtes. Principes die uit dit onderzoek gedistilleerd worden, kunnen daarbij integraal worden gebruikt.