De relatie van de Westerse mens met de natuur is grotendeels verdwenen. Na de jagers en verzamelaars zijn we de natuur naar onze wil om gaan zetten, zijn we zijn de wetenschap ingedoken en de laatste jaren de digitale wereld. De wildernis hebben we ons eigen gemaakt en het wilde hebben we achter ons gelaten. Maar toch herkent vrijwel iedereen het gevoel dat je krijgt, zodra je weer wandelt in de natuur. De frisse geur, het verstommen van de autogeluiden van de straat, het geritsel van de bladeren: het moment dat je je weer verbonden voelt met de natuur. Diverse wetenschappelijke onderzoeken bewijzen hoeveel gezonder we ons voelen zodra we in het groen wonen en meer begeven in de natuur. Het is evident dat de mens onderdeel is van de natuur, laat ons deze verbinding herontdekken en gaan leven als een organisch proces in de natuur. In harmonie leven in een evenwichtig systeem.

Er valt ontzettend veel te leren door de levenswijze van vroegere generaties te bestuderen, maar het herontdekken van de natuur hoeft geen stap terug te zijn. De, vanuit het wetenschappelijke perspectief, opgedane kennis over de natuur is onmisbaar om onze toekomstige generaties een handje te helpen naar een groene & positieve toekomst! Als we deze kennis weten te koppelen aan onze intuïtie, die wij als natuurlijke wezens diep van binnen nog steeds bezitten, kunnen we weer een essentieel onderdeel worden van de natuur, in plaats van een uitputtende factor.

In dit plan stel ik een organische samenlevingsvorm voor, waarbij ik gebruik maak van methoden die ecologen gebruiken om te ontdekken welke organismen er in de buurt aanwezig zijn, zoek ik als een landschapsontwerper naar aanleidingen om de ideale condities te creëren om bestaande biotopen te versterken en laten floreren. Geïnspireerd door vernaculaire bouwmethoden zet ik verschillende prototypes in, zodat bouwwerken – geschikt voor menselijke behoeften – een bijdrage leveren aan de leefomgeving van alle buurtbewoners. Of dat nou een boomblauwtje, bever of boomkruiper is. Door deze verschillende onderzoeken, op multidisciplinair niveau, ontstaat een raamwerk waarin verschillende toekomstscenario’s mogelijk zijn. De samenlevingsvorm & voorstelbaarheid ervan wordt door middel van prototypen gevisualiseerd.

Het resultaat is een levend ontwerp dat, in de toekomst, door kennis van experts in te zetten realiteit kan worden. Of het nou de kennis is van een expert met het bouwen met rammed earth, de ecoloog, de beste graafmachine machinist van Rotterdam of dé ‘ecosystem engineer’: de bever. Een geschetst manifest waarin duidelijk wordt dat we multidisciplinair moeten gaan onderzoeken, bouwen & leven, dat we moeten leren van elkaar en moeten leren van de natuur – leven met elkaar en leven als onderdeel van de natuur.