Er is onderzoek verricht naar de verschillende ecosystemen die plaatsvinden in en rondom de Peperklip. Hieruit is gebleken, dat de Peperklip momenteel nog niet duurzaam is. De hoeveelheid watergebruik en het afval dat weggegooid wordt ligt vele malen hoger dan in andere woonblokken in Rotterdam. De Gemeente Rotterdam heeft in het kader van de ‘Resilience Strategie’ Europese subsidie ontvangen om gebouwen in de stad te verduurzamen. De Gemeente Rotterdam wil samen met Vestia een deel van deze subsidie inzetten om het dak van de Peperklip te voorzien van beplanting, zonnepanelen en wateropvang. Dit draagt bij aan de veerkracht van het gebouw en is dus volgens de Gemeente Rotterdam en Vestia een goed voorbeeld van “resilience”. Resilience gaat echter naast fysieke veerkracht ook over sociale veerkracht. Met het brengen van fysieke veerkracht, zal sociale veerkracht niet vanzelf volgen. Omdat er geen link gelegd wordt tussen de aanleg van een groen dak en wat dit de bewoners oplevert, slaan de Gemeente Rotterdam en Vestia de plank mis als het gaat over sociale veerkracht. Tijdens ons onderzoek zijn we dan ook op zoek gegaan naar een manier om sociale en fysieke veerkracht aan elkaar te koppelen om zo duurzaamheid te realiseren. In dit actieplan wordt ernaar gestreefd dat het sociale aspect van duurzaamheid en de verschillende culturen meegenomen worden in de ontwikkelingen die er gaande zijn in en rondom de Peperklip. Door middel van kleine interventies worden de bewoners meegenomen bij de ontwikkeling naar een duurzaam gebouw en leren ze begrijpen wat duurzaamheid is en wat dat voor hun kan betekenen.