Het ontwerp word toegelicht aan de hand van de huiselijke atmosferen die het schept (zie bijgevoegde pdf in relatie tot de onderstaande tekst).
beeld 1 Herinnering aan de zomers wanneer de grote deuren openstonden in ons lokaal, en de wind door ons lokaal waaide, en de gordijnen deed wapperen in de wind.
beeld 2 De helder blauwe houten meubels waarop ik leerde schrijven
beeld 3 …
De school als huis in een modernistische stad.Het ontwerp word toegelicht aan de hand van de huiselijke atmosferen die het schept (zie bijgevoegde pdf in relatie tot de onderstaande tekst).
beeld 1 Herinnering aan de zomers wanneer de grote deuren openstonden in ons lokaal, en de wind door ons lokaal waaide, en de gordijnen deed wapperen in de wind.
beeld 2 De helder blauwe houten meubels waarop ik leerde schrijven
beeld 3 Ik herinner me de houten vloer die altijd lekker rook, vooral als hij opnieuw geboend was, de vloer waarop we speelden en die altijd een beetje kraakte als je erover heen liep.
De details met daarin de toegepaste materialen, elementen en hun schaduwerking, bouwen de gevel, je ziet de overstek en zijn schaduw, het enorme tuimelraam op zolder, de houtconstructie (met de messing pinnen in de kopse zijde van de balken)
Het lokaal/ huis werkt als volgt. Het thema was de klas als huis, en om iets huiselijks te maken heb je een center punt nodig in de ruimte.
Dit is de begane grond van één huis, elk huis heeft een informele deur, hier kom je binnen, hangt je jas op. Hier is de kachel. Elk huis heeft een eigen keuken, toilet en een trap naar…
De zolder. De zolder is een belangrijk onderdeel voor het huiselijke. Hier kun je je afzonderen en weg van het toeziend oog van leraar spelen.
Deze huizen vormen samen een buurt. Zoals je ziet past het goed in z'n context, vanwege het molenwiek patroon één van de stedenbouwkundige basisprincipes uit de wijk.
Tussen de lokalen ontstaat er een centraal binnenplein, dat gesloten genoeg is om beschut te voelen, en open genoeg is om doorkruisbaar te zijn.
Alle huizen hebben een informele deur aan de kant van de binnenplaats. Onderin de kleutersklassen, met een bibliotheek, aan beide zijden de bovenbouw, bovenin de aula.
Het gebouw toont zich naar buiten zo groot mogelijk en naar binnen toe gaat het nar de schaal van het kind, vandaar het hellende dak. Voor de lokalen loopt een overstek. En begane grond is naar binnen gericht en zolder juist naar omgeving.
Het gebouw is georganiseerd in een grid gebaseerd op een houten constructie, met kolommen en balken en een diagonaal, die een hele mooie schaduw geeft.
De knopen van de houtconstructie zijn verder uitgewerkt met pen en gat verbinding, waarbij de pen van messing is.
Afrondend met de perspectieven die reis van het kind vastleggen.
Lees meer
1. Hoe je arriveert, hoe het gebouw communiceert op de schaal van de autoweg met zijn gevel en daarop in wit geschilderd ‘school’, de enorme tuimelramen op zolder waardoor de facade qua proporties de dialoog aangaat met het omringende modernisme van de jaren ’50 en ’60.
2. Het betreden van het schoolplein, tussendoor de huizen, waarna je beschutting vind, omringd door de lokaalhuizen met elk hun eigen huisnummer (lees: groepnummer).
3. Zicht vanuit een lokaalhuis op het binnenplein, via de kachel, waar de leerkracht de kinderen een verhaal kan voorlezen zittend rondom de kachel, als het epicentrum van het collectieve huiselijke.
4. De trap op naar de speelzolder, spelen tussen de houten constructie buiten het gezichtsveld van de leraar. De plek waar het kind zich kan afzonderen en de ontdekking doen van de buitenwereld door het raam.