Is een fuik om meer bezoekers te vangen en te behouden als voornaamste functie. 

Een straat is net als een rivier dat stroomt met mensen. Om deze mensen te ‘vangen’ is er een lokmiddel nodig. Iets wat hun interesseert, iets wat ze niet dagelijks zien, voelen, ruiken, horen en proeven. Het prikkelen van alle zintuigen. Om deze stroom mensen te ‘vangen’ om hun dagelijkse gang van zaken te verrijken met educatie, design en ervaring heb ik als een metafoor een ‘fuik’ gebruikt om de bezoekers te lokken en te behouden. Deze fuik dient om de levens van de bezoekers te verrijken via interactieve educatie. 

Een fuik is open en toch zo ontworpen dat het vangt en behoudt van wat het wil vangen. 

De gevelvorming van het museum heeft dezelfde structuur als bij een fuik, bestaande uit een net en compartimenten. In het museum refereert elke laag naar een compartiment zoals bij een fuik. 

Het gebouw bestaat uit vijf lagen en een kelder. Van de begane grond tot aan de bovenste verdieping gaat, respectievelijk, van licht en open naar donker en gesloten. 

De begane grond is zo ontworpen dat het zeer uitnodigend is door openheid te creëren. Deze openheid is gerealiseerd met het gebruik van veel glas en er is een doorgang gecreëerd tussen de Lange Nieuwe Straat en de botanische tuin van het museum. 

Hierbij is een geleidelijke routing ontworpen dat de bezoekers eenmalig langs alle compartimenten/lagen heen loodst. In elke laag zitten meerdere collecties, zowel vast, als wisselcollecties. In het hart van het museum is een ronde trap dat in een spiraal van beneden naar boven gaat. Van groot naar smal. Dit is aangepast aan de lagen; zoals bij een fuik.