Hoe te wonen in de stad is een hedendaags maatschappelijke vraagstuk. Vragen over dichtheid, eenzaamheid, een tekort aan gezinswoningen en de relatie tussen woning en de openbare ruimte zijn aan de orde van de dag.

Voor mijn afstuderen ben ik op zoek gegaan naar een integrale ontwerpopgave: woningen die groot genoeg zijn voor gezinnen, met een veilige plek voor de deur. Een plek waar kinderen spelen, waar je kan zitten en een praatje maakt met de buurman. Het zijn de kwaliteiten van een grondgebonden woning die ik projecteer in het stadscentrum. Dat uitgangspunt, samen met mijn fascinatie voor driedimensionaliteit en een informele woonomgeving, maakt het ontwerp voor de woonwereld IN SPACE.

De driedimensionaliteit die ik nastreef, leidt tot een landschappelijke compositie van woningen waar je op, onder en doorheen kan bewegen en kijken. Een speelse omgeving die vragen oproept, zoals “Welke kant zal ik op gaan?”, “Wat bevindt zich daar?” en “Hoe kom ik daar?”

De informele woonomgeving geeft ruimte tot spelen, ontmoeten en verblijven. De woningen hebben een hybride zone waar de bewoners zelf invulling aan kunnen geven. De bewoners kunnen er een tafel en stoelen neerzetten. Maar kunnen er ook hun eigen kruidentuintje maken en/of bloemen planten. 

De woningen zijn verbonden door een doorlopende route van trappen, straten en bruggen. De route is onderdeel van de landschappelijke compositie en benadrukt de driedimensionaliteit. Door het stedelijk weefsel op te nemen in het ontwerp, ontstaat er een directe relatie met de omgeving.

De projectlocatie is het Prinsenhof in Rotterdam, in het stadsdeel Laurenskwartier. Het is een bruisende omgeving met horeca, winkels, wonen en werken. Alle voorzieningen voor wonen zijn in de directe omgeving aanwezig.