Als puber opgegroeid in de Reeshof fietste ik met grote regelmaat richting het centrum van Tilburg, voor eigenlijk alle sociaal-culturele activiteiten moest je namelijk ‘gaan’. Dat dit niet alleen een eigen gemis bleek te zijn, wordt nog steeds, zowel door de huidige jongeren in het stadsdeel, als ook in de door de gemeente opgestelde wijkagenda (2023) bevestigd.

De Reeshof, een uitbreidingslocatie (deels Vinex) aan de westzijde van Tilburg, telt bijna 44.000 inwoners en is daarmee het grootste stadsdeel van de stad. Het zou qua omvang en afstand tot het centrum wellicht gezien kunnen worden als een dorp op zich, maar wat betreft voorzieningen zeker niet. De voorzieningen zijn door de jaren heen niet met de demografische ontwikkelingen meegegroeid. Waar voorzieningen als scholen, supermarkten en sportfaciliteiten nog voorhanden zijn, ontbreekt het volledig aan sociaal- culturele 
voorzieningen en dan met name voor jongeren. Niet voor niets dat er van buiten de Reeshof dan ook een suf, saai en burgerlijk imago kleeft aan het stadsdeel. ‘’Daar wil je nog niet dood gevonden worden.’’

Opvallend is de grote groep jongeren dat opgroeit in de Reeshof. Één op de drie Tilburgse jongeren groeit namelijk op in het stadsdeel. Dat zijn er momenteel ruim twaalfduizend (tot 21 jaar). Een zeer diverse groep met eigen interesses en behoeften. Maar wat ze allemaal 
gemeen hebben: ze willen gezien worden, gezien door mensen die vooraf geen waardeoordeel hebben. Ze hebben behoefte aan een plek, naast huis en school waar ze elkaar kunnen ontmoeten. Ze willen ergens bij horen, een uitdagende plek waar je mag zijn en waar je graag komt. Waar het onbekende toegankelijk wordt en waar je trots op bent. Zo’n plek die nu nog ontbreekt.

Waar ze nu nog vaak gezien worden als overlastgevende hangjongeren en samen komen in nietszeggende, onbehaaglijke, onzichtbare en voor de omwonende ongewenste hangplekken is Raisehof het voorbeeld van hoe het anders kan en moet. Vanaf nu spreken we ook niet 
meer van hangjongeren en hangplekken maar van herkenbare ontmoetingspodia voor collectief gebruik, door jonge bewoners.

Centraal in het stadsdeel, midden in het Reeshofpark, wordt de bestaande betonnen vlakte getransformeerd tot een levendig polyvalent plein. Rondom dit plein zijn diverse specifieke podia vormgegeven voor film, gamen, workshops, theater en muziek. Deze podia kunnen 
opgeschaald worden door ‘in te pluggen’ aan het polyvalente plein of door te openen in de richting van het park. Een adaptief ontwerp dat kan meebewegen aan de veranderende behoeftes van haar gebruikers.

Zo ontstaat er een plek voor ontmoeting waar jongeren zowel dagelijks, als bij jaarlijkse evenementen, op verschillende schaalniveaus kunnen ontspannen, ontwikkelen, ontplooien en ontdekken.

Het maakt het onbekende voor zowel de jongeren als omwonende toegankelijk.