Doel van dit project was om een stadhuis te ontwerpen vanuit de omgevingspsychologie; een interessante invalshoek. 

Het thema dat ik koos noemde ik "burgertaal"; een reactie op veelgehoorde kritiek op de overheid. Er wordt vaak gesteld dat de kloof tussen de burgers en de politiek groot is en deze enkel wordt vergroot door het feit dat beide partijen niet dezelfde taal spreken. De burger herkent zich niet in de ambtelijke taal die het overheidsapparaat spreekt.

Gedurende een van mijn analyses ontdekte ik in de rechtbank dat de bode kan optreden als verbinder in deze relatie. De bode groet en praat in gewone taal en leidt de burger als een soort gids door het overheidsgebouw. De bode heeft dus een belangrijke rol gekregen in mijn ontwerp.

Naast die verbindende functie van de bode, is de burgerzaal hier een grote workshopzaal met verschillende plekken om te verblijven en contact te zoeken met ambtenaren. Voor verschillende gelegenheden zijn er plekken met verschillende sferen. Middels zo'n workshop kan de burger rechtstreeks input leveren in zijn eigen taal aan de ambtenaren die dat op hun beurt mee kunnen nemen de raadzaal in.

Deze twee situaties zijn verbeeld in een stopmotion die het gebouw en haar werking uitlegt. Hiervoor heb ik een doorsnedemaquette gemaakt op schaal 1:100.