HIDEOUT

De ervaring van rust is iets unieks, een moment voor jezelf, een moment waarin je je gedachten vrij spel kan laten spelen. Dit moment is voor iedereen anders en wordt ook vaak anders ervaren. Het vinden van rust beïnvloedt ons dagelijks leven op positieve wijze. In een wereld vol chaos en hectiek, waarin ons leven steeds drukker wordt en steden steeds voller raken, wordt de behoefte aan rust en stilte steeds groter. De momenten van rust in onze stedelijke omgeving worden steeds schaarser en het vinden ervan is vaak lastig. Een moment van rust moeten wij onszelf gunnen om zo te kunnen ontsnappen aan de drukte en hectiek van het alledaagse.

Amsterdam is fors aan het groeien. Bijna ongemerkt slibt het volgebouwde centrum van Amsterdam steeds verder dicht. Door de toename van bewoners en het aantrekkende bezoekersaantal is het vinden van een moment van rust een schaarste geworden. Dagelijks worden de bewoners geconfronteerd met de bezoekers van de stad. Waar de bewoners bewust de bezoekers ontwijken, nemen de bezoekers geleidelijk de stad over. Veel bewoners smachten naar rust, een moment van afzondering, even weg van alle prikkels en weg van de dagelijkse routine, de stad en zijn stress. Plekken waarin je je gedachten op een ander spoor kunt zetten, plekken waarin je jezelf kan laten afdalen, plekken om in te denken. Deze plekken zouden een welkome toevoeging zijn aan het stedelijk weefsel.

Het weefsel van de grachtengordel van Amsterdam wordt bepaald door grachten, straten, lanen en stegen, die in een fijnmazige structuur bouwblokken omsluiten. Binnen de bouwblokken is een nog fijnmaziger structuur te ontwaren, die bestaat uit tussenruimtes, een paradijs van gangen, plaatsen en sloppen die zich in de luwte van de stad bevinden. Het is een historische laag die zich onttrekt van de stedelijke structuur, een contrasterende laag welk qua sfeer en gebruik van elkaar verschilt.

In dit afstudeerproject wordt deze verborgen laag opgegraven. In een tijd waarin alle ruimte in de stad al is benoemd, bestemd en verdeeld. De stad ondergaat een acupunctuurbehandeling waarmee de vergeten plekken op chirurgische wijze worden gevormd tot ruimtelijke ervaringen, waarbinnen de gebruiker op zoek kan gaan naar zijn primaire behoefte, het vinden van rust. Er ontstaat zo een serie geheime contrasterende plekken welke de gebruiker verbaast, uitlokt en opslokt in een stad waar steeds meer aangeharkte, makkelijk te verteren, drempelloze publieke ruimtes verschijnen.
 

De authentieke tussenruimtes bieden gelegenheid om de drukte en hectiek van de stad te ontvluchten, maar geven misschien ook wel een antwoord op de steeds braver wordende georganiseerde stad, welke steeds voorspelbaarder en commerciëler wordt. Een stad die steeds weer opnieuw gepolijst wordt tot een persiflage van zichzelf, juist omdat de stad steeds meer voor de bezoeker wordt gemaakt en de bewoners een steeds minder belangrijke rol spelen.