Een route door het Geuldal

Al 7000 jaar wordt het landschap van Zuid-Limburg bewoond. Het is daarmee het oudste cultuurlandschap van Nederland. Vakwerkbouw maakt hier onlosmakelijk deel van uit. De skeletten werden op – en afgebouwd en vervolgens op een andere plek weer terug opgebouwd. Het skelet werd meegenomen, de invulling van leem bleef achter. Vakwerkbouw is ontstaan vanuit de omgeving en heeft zich vervolgens bewogen door deze omgeving: het heeft het cultuurlandschap gevormd.

Tegelijkertijd kent het Geuldal een rijke historie in toerisme en vervult het een belangrijke rol in (neven)inkomsten. Ingeklemd tussen het Vijlenerbos aan de noordzijde en de rivier Geul aan de zuidzijde kent het heuvelland een hoogteverschil van 140 meter. De meanderende Geul, de Heimansgroeve en diverse vakwerkhoeves zijn hoogtepunten langs diverse wandelroutes.

Uitgangspunt is een interpretatie van vakwerkbouw op een eigentijdse manier, vertaald in een primaire behoefte van beschutting voor de toerist. Als nomaden reizen ze door het landschap. Bestaande uit een houten skelet, een eigentijdse vakwerk constructie dicht gezet met tentdoek, voorzien ze in een primaire behoefte: een dak boven het hoofd. De één als overdekte buitenruimte, de ander als intieme trekkershut. Licht gaat een spel aan met het canvas en de constructie. Overdag is het lijnenspel zichtbaar vanaf de binnenkant, in de avond voornamelijk vanaf de buitenkant. De verschillende lagen stof vormen ruimtes die kunnen worden opgebouwd of afgepeld naar mate het gebruik in de seizoenen.

Het Geuldal biedt veel – en dat in Nederland. De hutten zijn een pleidooi voor het herwaarderen van dit bijzondere landschap.