De haven van Antwerpen is in de afgelopen decennia flink gegroeid. Hiervoor heeft veel landbouwgrond en natuur moeten wijken. Door de opkomst van de petrochemie in de jaren 50-70 is veel havengrond flink vervuild geraakt. Deze gronden worden vaak gebruikt door de petrochemie of zijn bestempeld tot ‘wachtgroen’. Ze liggen letterlijk te wachten op ontwikkeling. Ontwikkelen op verontreinigde grond brengt veel beperkingen met zich mee, niet alles kan of mag. 
Wanneer de petrochemie in de toekomst verdwijnt, wordt de haven opgezadeld met deze verontreiniging. Deze ruimtelijke strategie laat zien hoe bodemreiniging, natuurontwikkeling en de transformatie naar een duurzame haven hand in hand kunnen gaan.