concept
Het…
concept
Het ventilatiegebouw van de Maastunnel aan de Noordzijde verandert van een gesloten monument in een publiek knooppunt tussen park en water. Wat ooit een barrière vormde aan het einde van de groenstrook, wordt nu een schakel in een vloeiende route die de stad, het park en de Maas met elkaar verbindt.
Door het gebouw open te splijten ontstaat een transparante snede: een permanente, vrij toegankelijke art gallery die de bezoeker naar de entree van het gebouw leidt. Deze ‘Void’ nodigt uit tot doorlopen, vertraagt de beweging, en trekt de bezoeker als vanzelf naar de entree. Het park loopt letterlijk door in het gebouw en vloeit samen met de vloer van de galerie.
De kade wordt naar binnen gehaald, waardoor gebouw en water elkaar raken. De uitbreiding van het museum bevindt zich ondergronds en legt een verbinding met de Maas. Via een royale trap daalt de bezoeker af naar de gallerie en educatieruimte.
De kracht van het ontwerp ligt in wat is weggelaten. De leegte maakt ruimte voor beweging, ontmoeting en beleving, het gebouw wordt een levend onderdeel van de stad. Niet om langs te lopen, maar om dóórheen te gaan.
Lees meer
scenografie
Het museum is opgezet als een doorlopende ruimtelijke ervaring. De bezoeker wordt niet alleen door de kunst geleid, maar ook door het gebouw zelf. Via de open snede, de art gallery, betreed je het museum. In het midden van deze transparante doorgang bevindt zich de hoofdentree.
Vanuit hier leidt een trap richting de Maas, waar je kort stilstaat bij het uitzicht over het water. Rechts bevindt zich de educatieve ruimte; links daal je af naar de eerste galerij, een ondergrondse ruimte gewijd aan de Maastunnel. Hier loopt de waterlijn letterlijk door het gebouw heen, zichtbaar achter de ramen.
Via een trap keer je terug naar de begane grond, richting het functionele deel. Je beweegt verder naar boven en komt in een royale galerij met overvloedig daglicht, hoge plafonds en een subtiel tussenniveau. Hier ervaar je kunst vanuit meerdere perspectieven, zowel horizontaal als verticaal.
Tot slot bereik je via de transparante snede de derde galerij: een indrukwekkende, 13 meter hoge ruimte zonder daglicht. Omsloten door gordijnen en de ronde vorm van de oorspronkelijke koepel, ontstaat hier een theatrale setting voor grootschalige installaties.
De scenografie volgt geen lijn, maar een ritme tussen licht en donker, boven en onder, stilte en verrassing.
