Twee films welke het project portretteren

Introductie video:

https://vimeo.com/952264390

De lofzang op de oevers van de maas:

https://vimeo.com/952271032

“De Lofzang op de oevers van de Maas” toont de schoonheid van water aan de stad Rotterdam. 

Kunnen we het water in de stad als meer dan alleen functioneel of recreationeel gaan ervaren en een nieuwe intimiteit tussen de bewoners van Rotterdam en de Nieuwe Maas ontwerpen? Ik onderzocht de rivier en wat ik noem haar ‘Atmosferische Kansen' en ontwierp interventies langs de Maas; paviljoens die als publieke bakens een lofzang vormen langs onze rivieroevers.  

Mijn fascinatie is de schoonheid van water, een substantie die alomtegenwoordig door ons leven stroomt. Helaas gaat de meeste aandacht naar de functionele aspecten van water, zoals de rivieren als transportroutes of naar verborgen waterleidingen.

Ik zie water als een krachtige sfeermaker, in staat om ons te verstillen, te kalmeren en de tijd even te vergeten. Water kan een overweldigende kracht uitstralen maar ook rustgevend zijn. Het weerkaatst licht, kan bevriezen, onze perceptie van ruimte veranderen: soms vergrotend en soms verkleinend. Water heeft altijd een centrale rol gespeeld in ons leven en in vele culturen. Toch: in mijn directe omgeving lijkt het toch vooral te gaan om de praktische betekenis van water. 

Mijn vooronderzoek concentreerde zich voornamelijk op de intrinsieke schoonheid van water. Ik heb materialen ontworpen en momenten vastgelegd en ingekaderd welke mijn persoonlijke kijk op water weerspiegelen. Wat trekt me zo aan in water, en hoe kan ik hiermee vormgeven? 

Het onderzoek spitste zich toe op de grootste en meest kenmerkende watermassa in onze stad: de Nieuwe Maas. De Nieuwe Maas siert onze stad. Maar haar ware, meer poëtische  kwaliteit blijft onderbenut. Vaak toont zij haar woeste karakter: een nat beest tussen haar oevers. Een snelweg voor vracht en handel, een stille getuige van de welvaart van onze stad. Hoewel vaak gezien als een grens tussen Noord en Zuid, kent de rivier ook verborgen schoonheid. Doordat de haven zich steeds verder westwaarts verlegt is er ruimte ontstaan. Kades en oevers blijven leeg achter. Een kans om de band tussen de Maas en de Rotterdammers te versterken.

De twee paviljoens die ik ontwierp belichten elk een ander atmosferisch aspect van de rivier: de getijden en het reflecterende licht. De ontwerpen hebben de rivier en de Rotterdammer centraal staan. Ze nodigen uit om je te verwonderen, mijmeren en je deel te laten voelen van de waterwereld. Er dichtbij komen.

De kleinschaligheid van de architectuur die ik inzet draagt bij aan haar efemere karakter en maakbaarheid. Ogenschijnlijk snel te realiseren interventies kunnen zo binnen korte tijd de oevers sieren. Dit is een aanzet tot meer. Het gift aan de stad, een viering van haar schoonheid. Het onderzoek laat zien dat de rivier nog veel meer onbenutte plekken en mogelijkheden heeft, en dat je met kleine ingrepen veel kunt bereiken, de rivier zelf is immers de grootste sfeermaker. 

Het doel van het project is om de schoonheid van de rivier te laten ervaren, en de oevers van de rivier beter publiek toegankelijk te maken. Een ode aan de schoonheid van de rivier: "De lofzang op de oevers van De Maas”.