De bovenwereld van Zoetermeer op het dek staat den dienste van gemak en verleiding, de onderwereld van functie, donkere hoeken, lelijkheid en machines - als het onderbewustzijn van de stad. Deze frictie is zichtbaar bij de koekoeksjongen in de vorm van de trappen en hellingbanen die naar onderen leiden. Hier stopt de illusie, hier wordt je teruggeworpen op het individu, vanaf hier moet je het zelf weer uitvinden. Deze gangen, poorten en trappen zijn de liminale ruimtes van het Stadshart. De ruimtes van spirituele transformatie, hier waait de kaars uit. 

Deze plek van radicale nucleaire uitersten is mijn locatie. De liminale plek tussen gemak en ongemak, collectief ritueel en individueel functioneel, airconditioning en uitlaatgassen. Dit weet men onbewust; via dit contrast komt men binnen - maar het doel is helder en daarom verdragelijk; ofwel shoppen, ofwel naar huis gaan. Dit absolute contrast geeft de feitelijke betekenis aan de plek. Om dit dan nu juist bewust mee te maken is om het werkelijke DNA, de identiteit van Zoetermeer te begrijpen via de wezenlijke fenomenologische ‘zelf’ van de bezoeker.

De bovenwereld wordt gemaatvoerd door de mannequins welk ritme wordt gestuurd door de kolommen uit de onderwereld. Dit rücksichtsloze ritme van kolommen, harde maten, betonnen materialen, verbijzonderd door de elementen van de onderwereld, eenzaam, individualistisch en verdwaald, zoals de menselijke bezoeker. Deze elementen, gestructureerd door de voortrazende maatvoering van de funderingen, sturen het zicht en beleving. Als een reis door het onderbewustzijn van de stad zelf, geeft deze constructie een ‘inkijk’ in de diepste context en zodoende identiteit van Zoetermeer. Word gevangen door de roltrap, wordt gevangen door de routing, wordt verleid door de beeldtaal van de bovenwereld, zak dieper af in het onderbewuste, hang boven het publieke plein boven de mensen - bespied, observeer, reflecteer. Via hellingbanen komt men het centrum binnen; via hellingbanen van fysieke interactie begeeft men zich door de constructie, welke groeit van open naar omsloten ruimten. Altijd is er de nu zichtbare spanning tussen bewust en onbewust, schoonheid en functionaliteit - altijd is de identiteit van Zoetermeer leefbaar, beleefbaar en compleet.