De auto is onpraktisch en een last die wij niet kwijt kunnen raken omdat het één van de basisvoorzieningen is geworden in onze gecreëerde maatschappij. Alhoewel men de auto van binnenuit zo praktisch mogelijk probeert te ontwerpen, neemt het niet weg dat de auto op grotere schaal een lastpak is die niet past in de toekomstige stad. De autovrije stad staat voor een belevings-stad, in plaats van een verkeerstechnische stad. In een belevingsstad staat de leefbaarheid en leefkwaliteit centraal. Dit zorgt voor ander stedelijke structuren waardoor de stad (met een grotere dichtheid) meer groen, bruising en interactie krijgt. Naast de slechtere bereikbaarheid is de auto onveilig voor mens, dier en plant. Tevens vervuild de auto het zicht, zorgt het voor geluidoverlast, licht- en luchtvervuiling en neemt het veel ruimte (parkeerplekken, parkeergarages, asfalt “verstening”) in beslag. De auto is daarom het recept voor een onaantrekkelijke stad.

In de studio genaamd Habitat werkte ik aan een vraagstuk om in het M4H gebied in Rotterdam de biodiversiteit te verrijken en de bestaande Europoint parkeergarage te transformeren tot een multifunctionele hub. In het stedenbouwkundig plan is de auto niet meer welkom in het gebied. Hierbij zijn ingrepen bedacht hoe er nieuwe invullingen gegeven kan worden aan de ruimtes die momenteel gereserveerd zijn aan parkeerplekken, asfalt en verharding.

Waar de parkeergarage voorheen een vertrouwelijk tussenstation was, wordt het nu letterlijk het eindstation van de auto. Het bestaande gebouw gaat namelijk dienen als een auto-recyclefabriek ondersteund door collectieve makersspaces die van het gewonnen afvalmateriaal nieuwe producten produceren. De auto rijdt op de begane grond naar binnen en wordt vervolgens per laag sorterend uit elkaar gehaald. Door het zorgvuldig recyclen blijft er ter grootte van een boodschappentas maar 1,3% over van de auto!