Een constrasterende massa.

Woonhuis van den Doel is als icoon bekend, toevoegen hieraan is de dunne lijn belopen tussen een afvalling aanbouw of een overheersend bijgebouw. 

Als zwevende massa boven het icoon trekt het de aandacht, maar waarna de zon door de wolken komt en het gehele complex in het licht baad vervaagt de aanbouw. Schimmert. Schittert. Een mirage.

Vanuit de binnenkant kijken de bewoners naar buiten; hun beeldentuin, de moestuin en het omliggend polderlandschap. Ze genieten van het uitzicht en bereiden hun dag voor. S'ochtends in de moestuin werken, daarna de kinderen opvangen voor de middagmaaltijd. Tussen de middag krijgen ze bezoek van vrienden en genieten ze van de beeldentuin. S'avonds wordt het diner gedeeld door de hele familie en geniet iedereen van elkaars gezelschap.

Het interieur contrasteert de materialisatie van de uitbreiding waardoor er een harmonie ontstaat tussen de buitenkant en binnenkant van de woning.