Met de toekomstige verkleuring van havens naar stad, wordt het verhogen van de biodiversiteit voor mens en dier in de omgeving van de Merwe-Vierhavens gezien als een steeds belangrijkere opgave. Hoewel nog vrij recentelijk groene verbindingen in de omgeving zijn aangelegd, zoals het Dakpark, bevindt de ecologische waarde van het gebied zich opvallend genoeg juist op braakliggende terreinen in het havengebied waar tijdelijke natuur in de vorm van wildgroei is ontstaan. Tegelijkertijd mist het gebied verbinding met omliggende de buurten en loopt het met het oog op sociale structuren kansen mis om als betekenisvolle plek voor bewoners te worden erkend. 

Het project ‘Werken met gewildgroei’ zet in op het omvormen van het parkeergebouw in de Merwe-Vierhavens naar een groene schakel langs de Benjamin Franklinstraat voor mens en dier. Hier worden collectieve werkplekken voor de buurt toegevoegd gericht op biofilie, ontstaat ruimte voor ontmoeting en wordt de esthetische waarde van groen losgelaten, door de ecologische waarden van wildgroei te benutten en om te vormen naar permanente natuur. Bij het omvormen van het parkeergebouw wordt de huidige structuur van het gebouw zoveel mogelijk omarmd en benut. Het weghalen van een cilinder aan de westzijde zorgt daarbij voor meer licht, lucht en ruimte, waardoor een aantrekkelijke groene route door het gebouw langs de werkplekken omhoog ontstaat. Hier is ruimte voor interactie tussen mens, dier en plant. Op het dak is een lunchplek aanwezig die een uniek vergezicht geeft over de Rotterdamse havens en de luwte van de plek binnen de drukte van de stad benadrukt. De lunchplek functioneert net als de buurtfuncties in de plint, tegelijkertijd als verdienmodel voor het gebouw en is openbaar toegankelijk. 

 Binnen het gebouw wordt uitgegaan van een vergroeningsstrategie, waarbij wordt ingezet op beheersarm, collectief beheer en natuurlijke kringlopen die zichzelf bedrijven en vermenigvuldigen. Zoden met lokale wildgroei die worden opgepakt, kunnen zich binnen het gebouw verspreiden en vermenigvuldigen. Zo kan de vegetatie op het bruine dak uiteindelijk benut worden op andere plekken in het havengebied. Bijvoorbeeld rondom het gebouw om verbindingen te leggen. Het bevorderen van het microklimaat binnen het gebouw optimaliseert de biodiversiteit en zorgt tegelijkertijd voor duidelijke overgangen tussen privé (gecontroleerde natuur), collectief (deels gecontroleerde natuur) en openbaar (verwilderde natuur).