Het is 2041. Datacenters zijn niet meer relevant en er is een groeiende vraag naar studenten woningen dicht bij de opleiding locatie. Het casco van het datacenter op Heiplaat is daarom een geschikte locatie voor deze functie. Desondanks dat er geen milieu en energie problemen zijn door koude kernfusie is er nog wel de nasleep van de vorige generatie. De temperatuur is verhoogd. Voedsel en water is schaars. Door de digitalisering spreken we de medemens niet meer. We vereenzamen. Om de studentenwoningen meer te maken dan alleen een woning kunnen deze problemen minder invloed hebben op de gebruikers.

Robuust, Uitbreidbaar en subliem. Deze architectuur elementen kunnen ingezet worden om meerwaarde te creëren. De woningen worden zelfvoorzienend doordat iedereen zijn eigen voedsel gaat verbouwen in, op en naast het gebouw. De wijk zal water op gaan slaan en houd zichzelf koel door het gebruik van schaduw van de bestaande gebouwen en het tactisch plaatsen van planten. Dubbele gevels en overstekken versterken dit effect. Om vereenzaming tegen te gaan worden er veel verschillende gezamenlijke functies gebouwd.

Het bestaande casco is niet geheel geschikt voor woningbouw en daarom moet het trappenhuis aan deze constructie gezet worden in plaats van erin. Hierdoor kunnen 3 woningen per bouwlaag gebouwd worden. Dat komt neer op 840 woningen in de hele studentenwijk. Deze woningen delen een galerij als buitenruimte. Het klimatiseren van ruimtes en de geluidswering van de woningen wordt gefaciliteerd door een 300 mm wand van rammed earth.

Het gebouw moet je klein laten voelen. De studenten zijn onderdeel van een groter geheel. De gezamenlijke functies dragen hier ook aan bij. Er zijn restaurant, cafés, fitness ruimtes, werkplekken, een bibliotheek, water reservoir, visvijvers, schaapskooien, kampeer plekken en marktjes die de producten van de wijk verkopen.

Zo wordt de student weer verbonden met de realiteit.