AsFault
Door de aanleg van de traverse in 1930 wordt de S Gravendijkwal gedomineerd door asfalt en het daarbijbehorende gemotoriseerde verkeer. Al dit asfalt en verkeersbewegingen zorgen voor verschillende problemen. Eén probleem is het vele fijnstof. Er zit zo veel fijnstof in de lucht dat het kruispunt bij de Rochussenstraat en het Erasmusziekenhuis zelfs één van de meest vervuilde kruispunten van…
AsFault
Door de aanleg van de traverse in 1930 wordt de S Gravendijkwal gedomineerd door asfalt en het daarbijbehorende gemotoriseerde verkeer. Al dit asfalt en verkeersbewegingen zorgen voor verschillende problemen. Eén probleem is het vele fijnstof. Er zit zo veel fijnstof in de lucht dat het kruispunt bij de Rochussenstraat en het Erasmusziekenhuis zelfs één van de meest vervuilde kruispunten van Rotterdam.
Door al dit asfalt en de monotone inrichting van plantanen vormt de ‘S Gravendijkwal een barrière. Een barrière voor de mens door het vele fijnstof en de onoversteekbaarheid van de weg. Een barrière voor de natuur doordat soorten zich niet of moeilijk kunnen voortbewegen op de ‘S Gravendijkwal. Hierdoor vormt de ’s Gravendijkwal een barrière in het stedelijk overstijgende ecologische netwerk.
Lees meerVerbinding
Door nieuwe condities te scheppen wordt de biodiversiteit weer terug gebracht naar de ’S Gravendijkwal. Door deze samenhangende ingrepen ontstaat er een versterkt groen/blauw netwerk binnen de stad met de daarbijbehorende vegetatie welke weer een voedselbron vormt voor verschillende fauna. De ’s Gravendijkwal transformeert daardoor van een asfaltwoestijn naar een weg vol leven en zal fungeren als stepping stone tussen de verschillende natuurgebieden buiten de stad waardoor een weerbaar natuurlijk systeem ontstaat.
De Levensweg
Er worden drie biotopen gecreëerd De bosbiotoop, aangrenzend bij Het Park, de waterrijke biotoop in de tunnelbak en de rotsbiotoop als toegevoegde bebouwing. De verschillende biotopen zijn al aanwezig in of nabij het gebied waardoor de kans dat het al aanwezige netwerk versterkt wordt, wordt vergroot. Binnen de ‘hoofd’ biotopen komen de drie verschillende biotopen in meer of mindere mate weer voor.
De toegevoegde bebouwing ligt als een canyon in het landschap en biedt naast leefruimtes voor de mens ook leefruimtes voor diverse vogels, zoals roofvogels op de hogere verdiepingen en zwaluwen en mussen op de onderste verdiepingen. De gebouwen krijgen grove textuur zodat planten zich makkelijk kunnen hechten en het gebouw over tijd evalueert van een stenen heuvel naar een groene heuvel.
Met deze ingrepen wordt een klimaat geschept waarbij de mens en de natuur meer met elkaar vervlochten worden/raken. Zo kan de ’s Gravendijkwal opnieuw onderdeel worden van het ecologisch netwerk en zo een bijdrage leveren in het herstellen van de scheef gegroeide balans tussen mens en natuur.