Door de tijd heen is het gebruik van de straat verandert. In het ontstaan van de straat werd er kris-kras over de straat gelopen, konden kinderen er spelen en was er plek voor bedrijvigheid. Kortom volop leven. Met de opkomst van de auto werden de gebruikers in verband met de veiligheid onderverdeeld in 'zones' zoals een fietspad en voetpad en verdween het toegankelijke sociale leven uit het straatbeeld. Tijd om de rollen terug te draaien en de voetganger en fietser hun plek terug te geven. In dit project is de veranderende situatie van de straat de basis geweest voor het eindresultaat. 

Deze historische analyse heeft geresulteerd in een nieuw groennetwerk, dat samen met de bestaande groenstructuren (Heemraadssingel en Westersingel) een dubbele ladderstructuur vormt. De sporten van de ladder zijn de singels met als nieuwe groene lijn de ’s Gravendijkwal en de dwarsstraten ertussen vormen de treden tussen de ladder. In de ’s Gravendijkwal zelf bevindt zich een gedeelde ruimte van de Rochussenstraat tot aan de 1e Middellandstraat. Een ruimte waar de voetganger en fietser de straat domineren en de auto te gast. Dit maakt het wel nog bereikbaar voor hulpdiensten. In deze gedeelde ruimte bevindt zich een langgerekt park (de nieuwe groenstructuur) die volledig over de lengte van de bestaande tunnelbak loopt. De tunnel wordt dus overkapt en in de nieuwe situatie is het een parkeertunnel geworden. Het langgerekte park loopt van het Euromastpark tot aan het eind van de tunnel en hierdoor ontstaat er op het Rochussenkruispunt een unieke plek waar de 19e-eeuwse bebouwingsstructuur de parkstructuur van het Euromastpark ontmoet. Het overkoepelende idee van dit project is om het ontmoeten te stimuleren en met die gedachte is er ook aandacht geschonken aan de ‘overgangszones’. Dit zijn plekjes om – en nabij voordeuren waar bewoners de plek hebben om even met elkaar te kletsen. Het geeft een intiem gevoel in een plek dicht bij de stad en bevorderd de sociale cohesie in de twee momenteel opgesplitste wijken.