Mosaleum

Fossiel mausoleum Limburg

Een grasvlakte vol met vuursteenkraters maakt je nieuwsgierig. Door een spiltrap die letterlijk in het landschap is geboord, daal je af in de diepte van het landschap waar zich een ondergronds fossiel mausoleum bevindt. Eenmaal beneden is de sfeer donker en aangenaam koel en wordt je aandacht getrokken door verschillende lichtpunten in het amorfe gangenstelsel voor je. Onder de lichtbundels zie je archeologische objecten uit de diepe tijd die je laten reflecteren op de veranderende wereld boven je hoofd. Om je heen ontstaat er frictie tussen de bestaande en nieuwe ruimtelijkheid, tussen licht en donker, maar ook tussen de kalksteen en het erodeerde staal dat stille getuige is van het industriële tijdperk. Onder je voeten bevindt zich een terrazzo vloer, gemaakt met een mengsel van vuursteen en kalkmortel; twee materialen die typerend zijn voor dit landschap. Je voelt dat er gebruik is gemaakt van het materiaal dat er voorhanden is uit de omgeving, waarbij het natuurlijke gesteente en het staal uit de decennia lange gebruikte industrie zijn verenigd en gearchiveerd in een nieuw gedaante.

Het fossiel mausoleum opent een gat naar de verschillende tijdslagen onder je voeten; waarin industriële werkers tot voor kort kalksteen wonnen en waar tijdens de werkzaamheden vele archeologische vondsten zijn gedaan. Naast zijn industriële functie was de ENCI-groeve namelijk ook een bijzondere plek voor archeologisch onderzoek. Door de zachte kalksteen zijn fossielen hier bovengemiddeld goed bewaard gebleven. In de warme Limburgse Krijtzee die zich in het Plioceen over dit landschap uitstrekte wemelde het van de planten en dieren, zoals zee-egels,mosdiertjes, koraal en schelpen. In verschillende eeuwen zijn er Mosasaurussen gevonden, die voor internationale aandacht zorgden. In het Anthropocene tijdperk waarin we ons bevinden is het van essentiële waarde om een breder gevoel van tijd te kweken; kijkend naar het diepe verleden wordt het makkelijker om op onze toekomst te anticiperen en passende oplossingen te vinden voor de klimaatcrisis. Hiernaast stelt de vertoning van de archeologische objecten in het landschap waar ze gevonden zijn traditionele archiveringsmethodes aan de kaak, waarbij er een alternatief voor de koloniale gedachtegang van onze omgang met materie en dieren wordt geboden. Door de vertoning in dit ondergronds openluchtmuseum versterk je het lokale gevoel van toebehoren bij de bewoners en toon je de cultuur van de plek aan buitenstaanders op een passende wijze, waarin er wordt ingespeeld op urgente problematieken uit de huidige tijd.