Wat ik wil bereiken is een plek voor de toekomst. Een plek als oorsprong als het prille begin. Geworteld, als een zaadje dat zich net ontwaakt boven de grond, voor de eerste keer zijn bladeren uitslaat naar de zon. Een plek die mij richting en verlichting geeft. Een zelfregulerend vitaal systeem, dat opzich zelfstaand werkt, revitaliseren en verbeterd. Een volume dat aanpast en tegelijkertijd een solitair zelfregulerend volume is en zich tegelijkertijd zal ontplooien, uitbloeien en een omgeving meenemen in een nieuw geloof. Een plek voor, opbloeien en uitbreiden, van het prille begin langzaam zich zal overgeven aan de omgeving en zich verspreiden, het groen dat als een kruistocht de plek overneemt en creëert. Een route met obstakels dat moeite kost, veel moeite, maar het bied perspectief. Het enige perspectief voor de toekomst. Vanuit het systeem, verzilting tegen gaan, met een synergie vanuit de constructie denkend, onlosmakend verbonden met elkaar in samenvloei met een programma gekoppeld aan een routing, doorsnede, diversiteit en terugkoppelend en dat zichtbaar en beleefbaar maken.

Beeldend, microklimaat, inspirerend, richting en verlichting. Sacrale vanuit de entree naar een diepere wereld, een uitzichtloze wereld waar niks meer sprankelend is. Naar een sprankeltje hoop. De levendigheid van dek naar moedernatuur. Wat is het toch mooi een geboord van een plant, prille plantenblaadjes die zich voor het eerst openen naar het zonlicht en grassen die licht vochtig zijn met de ochtendgloed groeien en bloeien. Een collectie van planten met een spectrum aan kleuren. Dit centrum bied het enige perspectief, ik heb me aangesloten in de kruistocht van een nieuw duurzaam geloof, ik zou me daarin zien voor een toekomst, wandel met moedernatuur mee, moeder natuur want ben je je prachtig en geef je me energie in alles, moedernatuur, alsjeblieft, gaat heen en vermenigvuldig u zelf.