‘De bewoonbare formatie’ is een ruimtelijke vertaling van de Formatie van Maastricht als bouwwerk waarin gewoond kan worden. De projectlocatie is Hoeve Caestert in Kanne (BE).

De fascinatie voor het massief van de wand en het besef dat bouwmateriaal aan de aarde wordt onttrokken vormt de kern van het project. Het unieke aan de projectlocatie is namelijk de directe relatie tussen de grondstof mergel en de wanden die ermee gemaakt worden. Anders gezegd: Het massief waaraan wordt onttrokken en het volume dat daardoor achterblijft bestaan letterlijk naast elkaar.

‘De bewoonbare Formatie’ staat letterlijk op het massief waaraan de wanden waarmee het gemaakt is zijn onttrokken. Hierdoor wordt grondstof en bouwmateriaal met elkaar verbonden. Het massief waaraan wordt onttrokken is de Formatie van Maastricht. Deze dagzoomt op de locatie als een monumentale wand in het landschap. 

‘De bewoonbare formatie’ is tevens een ruimtelijke vertaling van de Formatie van Maastricht. De formatie bestaat uit een zestal kalksteen lagen met verschillende diktes welke zijn vertaald naar ruimtelijk volumes. Naar ratio zijn wandiktes, trapelementen en wandopeningen bepaald. De trap maakt de overgang naar de volgende laag mogelijk. Doordat alle trappen met elkaar in verhouding staan vormen ze samen een reeks die de Formatie van Maastricht ruimtelijk ervaarbaar maken.

Een tweede belangrijk kernpunt  is dat de locatie een geschiedenis van menselijke aanwezigheid laat zien in vorm van bouwwerken in het bos. Dit zijn restanten van het Kasteel van Caestert alsook de ingangen van de door mensen gemaakte gangenstelsels. ‘De bewoonbare Formatie’ bouwt voort op het spanningsveld van deze bouwwerken. Om het kasteel als grote afwezige op de plek een nieuwe vertaling te geven vraagt de opgave tegelijkertijd om bewoonbaarheid. De opgave vraagt dus niet om een woning als bouwwerk, maar om een bouwwerk waar ook in gewoond kan worden.

Dit bouwwerk is gemaakt vanuit het idioom van de mergel. De geologische structuur van de Formatie van Maastricht bepaald de verticale hoofdstructuur van de bouwdelen. De kalksteen zelf dicteert hoe gebouwd word.