Nu is de 's Gravendijkwal in Rotterdam vooral een plek om van A naar B te komen die gedomineerd wordt door de auto. Deze auto heeft een negatieve invloed op de omgeving waardoor het momenteel geen aangename plek is om te verblijven. Tevens interessant is dat de 's Gravendijkwal bedoeld is als verbindingsroute maar tegelijkertijd juist een barrière vormt en verdeeld. Het is namelijk enkel een verbindingsroute voor de automobilist en niet voor de voetganger en de fietser. Hieruit kan geconcludeerd worden dat de auto voor veel problemen zorgt en dat het daarom wenselijk is dat het uit het straatbeeld van de 's Gravendijkwal verdwijnt. 

In het ontwerp is het de bedoeling dat het juist weer een plek van bestemming zal worden en daarbij is geen ruimte meer voor de auto. Bij het ontwerp is de focus gelegd op het deel met de tunnelbak om daar te kijken wat voor kwaliteit er toegevoegd kan worden met behoud en respect voor de tunnelbak wat een rijksmonument is.

Het ontwerp is op te delen in drie hoofdthema's/ingrepen 

1. Auto uit de tunnelbak en in algemene zin minder dominant maken.

2. Hoofdrol en prioriteit geven aan de voetganger en fietser.

3. Nieuwe functies toevoegen in de tunnelbak om het een plek van bestemming te laten worden.

Om de tunnelbak een plek van bestemming te laten worden zal de tunnelbak onderdak gaan bieden aan kleine en startende bedrijven in bijvoorbeeld de creatieve sector, ook is er ruimte voor galeries en horeca zodat er een mix aan functies ontstaat.

Hiervoor is een set van typologieën ontworpen welke onder te verdelen zijn in vier varianten namelijk: de poortbrug, het tunnelatelier, de kiosk en het centrale gebouw.

Qua architectuur zijn de nieuwe invullingen als familie van elkaar ontworpen met een referentie naar de tunnelbak door onder andere de modulemaat van het vierante patroon over te nemen en ook naar de omliggende gebouwen die voornamelijk uit rood metselwerk met witte spekbanden bestaan. Zodat er bemiddeld zal worden met de wereld in de tunnelbak en de wereld op maaiveld.