Tom koetsenruyter

16 december 2020

RAvB / Impact Theater

Het Pleinhuis is er voor alle zuidwijkers.

Voor Herman, die de open foyer gebruikt om even te schuilen en ondertussen een bakje koffie haalt aan de bar. Maar ook voor Netty, die op dinsdag en donderdagmiddag aansluit bij de bridgeclub. Nooit op woensdag – dan geeft ze in de bieb Nederlandse les aan Karima. Karima, wiens dochter Esmee laatst nog haar school-musical opvoerde in de kleine zaal.

Het wijkerhuis is er voor Jack en Karin, die op zondagavond samen naar een cabaretvoorstelling komen kijken, maar ook voor Linda, die tegelijkertijd een rustig plekje opzoekt om te studeren voor haar tentamen crimonologie. Af en toe kijkt ze naar beneden, waar Pjottr en zijn buurman Mehrdad het niet eens kunnen worden over correcte toepassing van de biljartregels – "Nee ouwe, die zwarte bal moet als laatste."

Voor Theatertechnieker Redouan, die hoog in de toneeltoren nog snel de speakerkabels van output 8 en 17 omwisselt. En voor Farbod even verderop in zijn kleedkamer – waar hij zich in alle rust voorbereid op de voorstelling van zometeen.

Dit gebouw is van de wijk, en huisvest bestaande initiatieven en nieuwe bezoekers. De verschijdendheid aan plekken voorziet in allerlei activiteiten.

Op de begane grond, waar open, dempelloze ruimte rondom de zaal krult, ontstaat een bruisend klimaat voor ontmoeting en spectakel – zien & gezien worden.

Op de verdieping is in een landschap van balkons ruimte voor samenkomst & beleving. Voor groepsactiviteiten en de collectieve kolonisatie van plekjes. Oudjes in de breien en hakenclub – jeugd rondom de pingpong-tafel.

Bovenin vindt men rust, ruim de tijd om te studeren, concentreren of mediteren. Een plek van focus en aadacht voor details.

Deze layer-cake van belevingswerelden dient de Zuidwijker. In het hart van de wijk herrijst een huis dat snakt naar collectieve bewoning.