Voor het gebied zijn al diverse ontwerpen geweest, alleen deze stuitten allemaal op veel kritiek van bewoners. Dit kwam voornamelijk omdat de ontwerpen grote anonieme ontwikkelingen waren, die niets met de context te maken hadden.

In het plan is onderzoek gedaan naar de identiteit de bewoner en de context. Wat is de echte Brabantse identiteit? Wat is Brabants wonen? Uit onderzoek naar de Brabantse identiteit blijkt dat een Brabander houdt van informaliteit, collectiviteit, zich fijn voelt bij kleinschalige openbare ruimten zoals die van oudsher er waren in de middeleeuwse steden. Een kleine korrel met een grote diversiteit aan openbare ruimten. Kortom, een dorpse stedelijkheid!

Het plan wordt omringd door achterzijden van bebouwing en wordt ontsloten door een aantal doorgangen, die naar het gebied leiden. Iedereen heeft zijn eigen vrijstaande woning met een parkeergelegenheid aan huis. De woningen staan in een openbaar collectief groene omgeving. Bij de entrees van de wijk zijn collectieve buurtvoorzieningen opgenomen zoals een werkplaats voor de buurt, een sportplaats en een speelplaats. In het centrum van het woongebied bevindt zich een barbecue- en speelplaats, waar de buurt zich kan verzamelen.

In het plan is een transitie van een collectieve publieke ruimte, waar de buurt samenkomt, naar een collectief terras van een aantal woningen. Rondom deze collectieve terrassen zijn kleine, private terrassen die toegang geven tot een woonkeuken. Naarmate je verder verticaal de woning ingaat des te meer privé het wordt tot aan het individuele dakterras, waar men zich kan terugtrekken als meest private ruimte.