Geen vastgoed, maar losgoed en bezit vervangen door gebruik. Deze 2 uitgangspunten zijn de rode draad in mijn paviljoen. Voor mijn paviljoen heb ik een lease systeem bedacht waar je geen eigenaar bent van je producten, maar het least van een producent. Dit betekend kwalitatief betere producten omdat de reparatie bij de producent ligt, waardoor het minder energie vraagt. Ook zorgt dit ervoor dat er geen afval meer ontstaat en dat er niet onnodig bijgebouwd hoeft te worden. Door het lease systeem gaat het paviljoen als een tijdelijk magazijn/opslag van materialen dienen. 

Je kunt niet alleen de modules van elkaar demonteren, maar ook elke individuele module geheel demonteren tot weer allemaal losse elementen. Door dit systeem kan elk element weer terugkeren naar de producent en kunnen zij de materialen optimaal hergebruiken, wat vaak niet lukt als je als gebruiker eigenaar bent van een product. De producent kan de materialen weer recycelen voor een nieuw materiaal, of hergebruiken voor de woningbouw voor bijvoorbeeld studentenwoningen of zorgwoningen.