In Rome, even buiten het centrum, ligt Quartière Coppede ontworpen door beeldhouwer en architect Gino Coppede gebouwd in de jaren 1920. Een aantal villa’s in de buurt zijn van zijn hand en zijn alle bizarre gebouwen. Eén spant er echter de kroon; I Villini della Fate. Het zijn drie villa’s die samen éen gebouw vormen. De vele verspringingen in dak en gevel maakt het gebouw veelvormig maar daarnaast zit het bomvol beeldhouwerken, schilderijen en gietijzeren…
In Rome, even buiten het centrum, ligt Quartière Coppede ontworpen door beeldhouwer en architect Gino Coppede gebouwd in de jaren 1920. Een aantal villa’s in de buurt zijn van zijn hand en zijn alle bizarre gebouwen. Eén spant er echter de kroon; I Villini della Fate. Het zijn drie villa’s die samen éen gebouw vormen. De vele verspringingen in dak en gevel maakt het gebouw veelvormig maar daarnaast zit het bomvol beeldhouwerken, schilderijen en gietijzeren elementen. Het gebouw bestuderend ontdek je steeds weer nieuwe details en blijkt dat details ook weer details hebben. Het is zoveel en de organisatie is niet evident dat er een paradox ontstaat; als je het gebouw eenmaal gezien hebt is het onvergetelijk maar eveneens onheugelijk. Dat komt mede omdat Coppede zich niet aan éen stijl heeft gehouden maar er verschillende door elkaar heen gebruikt heeft.
Coppede was een non-conformist die duidelijk een eigen signatuur had maar daarmee ook een non-conformist was. Dat zit dus ook in zijn gebouw dus de afbraak is de ultiemen vorm van non-conformisme en houdt zich niet meer aan de regels van tijd en ruimte. Het gebouw en natuur worden éen, de wisteria krijgt ramen, het gebouw vertakkingen. Het gebouw wordt uiteen getrokken en begint te vervormen. Er gaat steeds meer leven in zitten wat er op een gegeven moment toe leidt dat al die bizarre figuren in de schilderijen beelden en ornamenten tot leven komen zich door het woud dat met het gebouw ontstaat beginnen te bewegen waardoor het tafereel alleen nog maar meer bizar wordt. Doordat het gebouw uit elkaar is getrokken zijn overgebleven ruimtes niet meer op de normale manier te bereiken maar alleen via bestaande ramen dat portalen zijn geworden. Die zijn echter ook ontdekt door de tot leven gekomen wezens van Coppede en verdwijnen dus door éen portaal om verderop door een andere te verschijnen. Ook de wisteria begint er doorheen te groeien waarmee de ruimtes op een bizarre manier beginnen te vervlechten. Het enige wat rest is de ratio loslaten en dit paralle universum te observeren. De geest is bevrijd;
per sfogare il mente.
Lees meer