Momenteel worden gebouwen gezien als een geheel, het gebouw is af en niet meer aanpasbaar. Dit maakt het onmogelijk om materialen individueel te hergebruiken, het gebouw en dus de materialen verliezen hun waarde en uiteindelijk volgt sloop. Het slopen van een gebouw kost tevens geld, terwijl het geen financieel voordeel oplevert.

Mijn doel is om remontabel te bouwen en om nog specifieker te zijn klikbaar bouwen. Op deze manier hoeven er niet voortdurend nieuwe grondstoffen gewonnen te worden, maar kunnen de materialen meerdere malen worden toegepast.. Het paviljoen zal gezien worden als een opstapeling van materialen, die middels klikbare bevestigingen in elkaar kan worden gezet. Een modulair systeem met een vast grid zorgt voor vrij indeelbare ruimtes binnen de kaders van het gebouw, maar ook daar buiten. Zelfs na de realisatie kan het gebouw eenvoudig worden aangepast.

De focus wordt gelegd op re-use, reduce. Op locatie dient eerst gekeken te worden hoe het gebouw met een andere indeling kan blijven functioneren. Wanneer dit niet de oplossing biedt kunnen de materialen individueel worden hergebruikt. Op deze manier behoudt het gebouw altijd een bepaalde restwaarde.