In 1863 krijgt Bergen op Zoom zijn eerste stationsgebouw. Nadat de vestingmuren rondom de historische binnenstad zijn afgebroken, groeit het station uit tot een volwaardig station. De reiziger wordt hier op zijn wenken bediend. Binnengekomen in de stationshal kon je aan het loket je kaartje kopen. Hierna gaf je de bagage af bij het bagageloket. Je bagage werd immers voor je in de trein geplaatst. Onder het genot van een hapje en een drankje wachtte je in één van de wachtruimtes, tevens de stationsrestauratie, totdat de stationschef de deuren open deed en je over het perron begeleidde naar de trein. Hij zorgde ervoor dat de trein op tijd weer vertrok.

  
Door de komst van de spoortunnel en de steeds toenemende automatisering is het nieuwe stationsgebouw, gebouwd in 1971, grotendeels buiten de looproute van de reizigers komen te liggen en wacht de reiziger op het perron. Vanaf het perron heb je uitzicht op dubbel hoog gestapelde fietsen en een stationsgebouw dat regelmatig kampt met leegstand. Een gebouw, dat ontworpen is in de moderne jaren 60-70 architectuur van de Nederlandse Spoorwegen en geen relatie aan gaat met de prachtige historische binnenstad van Bergen op Zoom.

Ik wil met mijn ontwerp voor het stationsgebouw terug naar de kwaliteiten van het oude stationsgebouw, met een ruimtelijke beleving die kenmerkend is voor de stad. Een plek waar je prettig verblijft totdat je reis verder gaat. Echter ga ik ook een stap verder en voeg er een restaurant en bezoekerscentrum voor de stad en omgeving aan toe. Hier kan men kennis maken met de rijke historie en vindt men informatie en een tentoonstelling over alle pareltjes die de stad en omgeving te bieden hebben. Hierdoor wordt het station niet alleen een OV-knooppunt, maar kun je er ook met al je zintuigen kennis maken met de stad. Het wordt een vertrekpunt om de stad en regio te gaan verkennen. Een gebouw voor de stad.