Uit het onderzoek Functional Ambiance blijkt soms het vastleggen van formele relaties en soms juist het toestaan en zelfs uitlokken van informele relaties tussen verkeer en verblijf een goed vertrekpunt. In elk geval is het belangrijk om stadsstraten te zien als een responsieve omgeving waarbij de mens centraal staat. In de studio heb ik veel aandacht besteed aan ‘behaviorisme’ en de kunst van het observeren als basis voor het ruimtelijke ontwerp.

De concrete opgave van de studio ‘Functional Ambiance’ was het maken van een ontwerp voor de (her)inrichting van de Pleinweg in Rotterdam. De kunst is om voor deze bekende Rotterdamse weg een ontwerp te maken, waarin sprake is van een bij de plek passend evenwicht tussen ‘the world of flows” en ‘the world of place’ – tussen verkeren en verblijven.

Waar de Pleinweg nu vooral gaat om the world of flows heb ik met mijn plan wat meer evenwicht te creëren door in te zetten op verblijf. Met de auto scheur je zonder problemen door de straat, tot grote ergernis voor de oversteekbaarheid voor voetganger en fietser. De Pleinweg zou juist de plek kunnen zijn waar de Tarwewijk en Carnisse samenkomen, maar nu fungeert het vooral als scheidingswand. Als voetganger loop je bovendien langs een wand van dichte gordijnen. Het voetpad is zo dicht langs de woningen gelegen dat alle gordijnen dicht worden getrokken. Op de plekken waar er winkels in de plint zitten is er vrijwel geen uitstalruimte waardoor de voetganger door de uitstalborden het voetpad af wordt gedrukt. Het straatbeeld van de parallelwegen wordt gedomineerd door geparkeerde auto’s. “Het gordijn weg op de pleinweg” verplaatst parkeren naar de middenberm, verbeterd de oversteekbaarheid, zet ondoordringbare heggen om in gebruiksoppervlak en bied ruimte langs de gevel voor de bewoner en ondernemer voor een gemeenschappelijke tuin of uitstalruimte. Zo wordt verblijven op de pleinweg weer een stuk aantrekkelijker en kunnen de gordijnen weer open.

De poster die ik heb gemaakt is een met hand getekend stripverhaal.