Op een prominente plek aan de Zeeburgerdijk in Amsterdam Oost staat een rij begin twintigste eeuw portiekwoningen. Deze in verval geraakte woningen kenmerken zich door een klassiek Amsterdamse opbouw met een hoge plint, duidelijk repeterend middenstuk en een herkenbare kroon. Zowel op de locatie zelf als bij naast gelegen panden is het kruisverband toegepast. 

Op een prominente plek aan de Zeeburgerdijk in Amsterdam Oost staat een rij begin twintigste eeuw portiekwoningen. Deze in verval geraakte woningen kenmerken zich door een klassiek Amsterdamse opbouw met een hoge plint, duidelijk repeterend middenstuk en een herkenbare kroon. Zowel op de locatie zelf als bij naast gelegen panden is het kruisverband toegepast. 

Het kruisverband is de aanleiding van mijn ontwerp. Gevel is opgebouwd uit lijnen en patronen die spelen met diepte en verhouding. De opvallende verhouding in in ramen komen uit een naastgelegen pand. Deze verhouding heeft ook geleidt tussen lijn breedtes en dieptes, evenals de ruiten en de penanten.

De compositie van het gebouw oogt rustig. De detials in kozijnen heb ik in het metselwerk terug laten komen. Waarbij de kleine verschillen dynamiek in gevel brengt.