Tijdens de wederopbouw hebben Keulen en Rotterdam de keuze gemaakt zich op de auto en de automobilist te focussen. De voetganger werd destijds als minder belangrijk beschouwd. Door dit gegeven is het voor de voetganger soms oncomfortabel bewegen door de stad. Daar waar lopen/wandelen juist zou moeten worden aangemoedigd, doen Keulen en Rotterdam het tegenovergestelde met hun auto dominerende straten. Nu is het onhaalbaar om de gehele stad voetgangersgebied te maken, maar rekening houden met de voetganger is wenselijk. Zeker in een tijd waarin bewegen en gezondheid centraal staat.

Bij beide projecten is het voetgangersnetwerk met elkaar verbonden. De oversteekbaarheid is in beide gevallen verbeterd en verschillende krachten van de stad worden door middel van het netwerk verbonden. De nieuwe, dan wel, verlegde voetgangersstromen zorgen voor nieuwe locaties met potentie. Deze locaties zijn ingezet om te voldoen aan de grote vraag aan woningen in de stad.