De tussenruimte: hoe een typologie ingezet kan worden tot het maken van een overgangsgebied van stad tot sporthal.

De fascinatie komt voort uit de basilica Palladio, hier in scène gezet in Venetië. Het laat zien dat het ontwerp, de basilica, ruimte om zich heen bewaard als overgangsgebied. De tussenruimte gaat van stad via de galerij door tot in de kern. Het schouwspel speelt zich om, aan en in het gebouw af. De typologie is open, uitnodigend en ongeprogrammeerd (al was dat in de renaissance voornamelijk voor vieringen, voorstellen en theater). Naast de sterke en heldere typologie speelt de basale architectuur een grote rol. Herkenbare elementen maken de architectuur: kolom, balk, balustrade en koepel.

Een historiserend uitgangspunt legt de basis voor het ontwerp aan het Henegouwerplein te Rotterdam.

De kern van het ontwerp bevat het sporten, daar omheen bevindt zich de galerij, de tussenruimte van het gebouw. Het ontwerp heeft een open begane grond, ongeprogrammeerd biedt het de ruimte aan gebruiker om te schuilen tijdens slecht weer, of als een pauzepunt bij een sportactiviteit. Op de verdieping strekt de sportruimte zich uit tot aan de koepel, de galerij biedt plaats voor de toeschouwer. Enerzijds voor het gebouw zelf, anderzijds ook als uitzichtpunt voor de aangrenzende sportvelden op het terrein.

Het ontwerp voegt zich in de context. De positionering maakt de sequentie van sportvelden compleet. Het ontwerp grenst aan de buurt, zoekt verbinding. Hier ontstaat de tussenruimte op grotere schaal, de tussenruimte met haar omgeving. Het ontwerp presenteert zich daardoor als ontmoetingsplek en als poort naar het sporten: open en uitnodigend!

In het ruimtelijk schema is te zien hoe het grid de ruimte maakt. De entree is verhoogd ten opzichte van het maaiveld, om hier al de enscenering van het ontwerp te benadrukken: je komt op een speciale plek. Kolommen omkaderen de ruimte, trappen markeren de grenzen van het sportveld. Op de verdiepingen wordt de kern versterkt door de kolommen, ook wordt hier de galerij gedefinieerd. De kern wordt voorzien van een glazen wand, waardoor de galerij de tribune wordt.

De collages tonen de architectuur die ik voorstel voor deze plek: een open en uitnodigend karakter, acterend als poort naar het sporten en herkenningspunt voor de omgeving. Een plek waar je met slecht weer of in de avonduren ook kunt verblijven!